Ο Κρόνος αναφέρεται στον ορφικό ύμνο του Κρόνου ως ο γεννήτορας του χρόνου (Ο.Υ 13, στ.5) και ως Προμηθέας (Ο.Υ 13, στ.7).
Ο Κρόνος δηλαδή δεν είναι ο ίδιος ο χρόνος αλλά η συνθήκη μέσω της οποίας γεννιέται ο χρόνος παράλληλα με τον χώρο. Όπως μας γνωστοποιεί ο Πλάτωνας στον Κρατύλο μέσα από τα λόγια του Σωκράτη.
O Κρόνος εξηγείται ετυμολογικά σε σχέση με την λέξη κόρον δηλαδή ως το «καθαρόν» (Πλάτων, Κρατύλος, 396Β, σελ.48). Εν συνεχεία συσχετίζει την καθαρότητα αυτή με τον αψεγάδιαστο και θεϊκό νου του Διός. Δηλαδή ο Πλάτων σχετίζει τον Θεό Κρόνο με την καθαρότητα του νεοσύστατου αιθέρα-νου. Αυτό είναι απόλυτα λογικό εάν το δούμε μέσα από το πρίσμα της Ελληνικής θεολογίας. Μέσα σε αυτόν τον αιθέρα – χώρο/ χρόνο θα γεννηθούν οι Θεοί. Όπως είναι λογικό δεν είναι δυνατόν τα Θεία όντα να έχουνε τις απαρχές τους μέσα σε έναν μη καθαρό χώρο.
Εύλογα λοιπόν παραδίδει ο Πλάτων την ετυμολογική αυτή εξήγηση περί Κρόνου σημαίνοντας, χωρίς να αποκαλύπτει πλήρως, το παραπάνω θεολογικό αξίωμα δίνοντας έτσι ως απαραίτητη προϋπόθεση την καθαρότητα του σύμπαντος αιθερικού χώρου.
Παράλληλα στον Ορφικό ύμνο της Ρέας ο Κρόνος παρουσιάζεται ως ο σύντροφος της προ-Ολύμπιας Μεγάλης Θεάς της Σαμοθράκης: «Κρόνου σύλλεκτρε μάκαιρα» (Ο.Υ 14, στ.5). Το ίδιο συμβαίνει και στον ορφικό ύμνο της Μητέρας των Θεών, σύμφωνα με τον οποίο η Μεγάλη Μητέρα αναφέρεται ως η σύζυγος του Κρόνου: «Κρόνου σύνευνε» (Ο.Υ 27, στ.12) αλλά αυτή την φορά η Μεγάλη Μητέρα ταυτίζεται με την Εστία και την Κυβέλη.
Όπως γνωρίζουμε από την ελληνική μυθολογία μέσα από την Ρέα και τον Κρόνο καταλήγουμε στην βασίλεια του Θεού Δία και στην σχηματοποίηση των τεσσάρων στοιχείων τα οποία απαρτίζουν το υλικό σύμπαν (Ο.Υ 15 – 27).
Η αδιαμφισβήτητη ιερότητα του Κρόνου φαίνεται επίσης και από το γεγονός το ότι υπήρχε ναός στην Αθήνα αφιερωμένος στο Θεϊκό ζεύγος της Ρέας και του Κρόνου αλλά και στην Ολύμπια Γη (Παυσανίας 1.18.7).
Συγγραφεύς Άρθρου
Χρυσοβέργης Αντώνιος (Tony Crisos)
