Υμνήσατε, νέοι, την πρεσβυτέρα των θεών Εστία. Πραγματικά, στις προσευχές προέτρεπαν να υμνούν την Εστία πριν από όλους τους άλλους.
Ο Κρόνος μαζί με τη Ρέα δημιουργεί την Εστία και την Ήρα που αντιστοιχούν προς τα δημιουργικά αίτια. Η Εστία, από τη μια, αφ΄ εαυτής δίνει την αμετακίνητη παραμονή, την εδραίωση σ’ αυτά τα ίδια και την ουσία αδιάλυτη, ενώ η Ήρα δίνει την προχωρητική πορεία και τον πολλαπλασιασμό στα κατώτερα, και είναι ζωοποιός πηγή των λόγων και μητέρα των γόνιμων δυνάμεων. Για τούτο λέγεται ότι συνευρίσκεται με τον δημιουργικό Δία και μέσα από την επαφή γεννά ως μητέρα όσα γεννά ο Δίας ως πατέρας. Η Εστία, αντίθετα, παραμένει σταθερά στον εαυτό της, διατηρώντας αμόλυντη την παρθενία της και αποβαίνοντας αίτια της αμετάβλητης ταυτότητας για τα πάντα. Καθεμιά από τις δύο αυτές κατέχει μαζί με τη δική της τελειότητα και τη δύναμη της λογικής σύμφωνα με τη μέθεξή της, κι αυτός συνεπώς είναι ο λόγος για τον οποίο ορισμένοι λένε ότι η Εστία πήρε το όνομά της από της ΄΄εσσία΄΄ (Ουσία, Είναι), αποβλέποντας στην καθ΄υπόσταση ύπαρξή της. Άλλοι, με κριτήριο την ζωογονική και κινητική δύναμη που ενυπάρχε σ΄αυτή παρελθούσα από την Ήρα, την ονομάζουν ΄΄ωσία΄΄, ως αιτία της ΄΄ώσεως΄΄ (ώθησης, κίνησης).
Πράγματι, όλα τα θεϊκά υπάρχουν σε όλα, και με ιδιάζοντα τρόπο τα συγγενικά μετέχουν το ένα στο άλλο και υποστασιοποιούνται το ένα στο άλλο. Καθένας λοιπόν από τους δημιουργικούς και ζωογονικούς κόσμους μεταλαμβάνει από την Εστία το να είναι ακριβώς ό,τι είναι, και οι ουράνιοι κύκλοι των κινουμένων από αυτή παίρνουν την σταθερή τους ταυτότητα, όπως και οι πόλοι και τα κέντρα από αυτή έλαχαν την αέναη ηρεμία τους.
Η Εστία δεν δηλώνει την ΄΄ουσία΄΄ αλλά τη παραμονή και την σταθερή εγκατάσταση της ουσίας στον εαυτό της, για τούτο η θεά αυτή ήρθε μετά από τον μεγάλο Κρόνο. Τα πριν από τον Κρόνο άλλωστε δεν διαθέτουν το ΄΄είναι εν εαυτώ΄΄ και το ΄΄είναι εν άλλω΄΄, αλλά ο χαρακτήρας αυτός αρχίζει από τον Κρόνο. Το ΄΄εν εαυτώ΄΄ είναι ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της Εστίας και το ΄΄εν άλλω΄΄ της Ήρας.
(Πρόκλος, Εις τον Κρατύλον Πλάτωνος εκλογαί χρήσιμοι 139-140)
