« Όταν κυβερνούσε ο Κρόνος δεν υπήρχαν πολιτικά συστήματα ούτε και ιδιοκτησία γυναικών και παιδιών, από την γη έβγαιναν όλοι στη ζωή χωρίς να θυμούνται τίποτα από τα προηγούμενα, όλα αυτά απουσίαζαν, είχαν όμως άφθονους καρπούς από τα δέντρα και πολύ άλλη βλάστηση που δεν παράγονταν από την γεωργία αλλά τους έδινε η ίδια η γη από μόνη της. Ζούσαν συνήθως γυμνοί και χωρίς στρώμα…
« Ο Αναξαγόρας για να ερμηνεύσει την δημιουργία του κόσμου, μεταχειρίζεται τον Νου σαν τον από μηχανής Θεό: κάθε φορά που θα δυσκολευτεί να περιγράψει ποια είναι η αιτία για την οποία ένα πράγμα υπάρχει αναγκαστικά, τότε τραβάει το μηχάνημα του θεάτρου προς την σκηνή και εμφανίζει τον Νου » Αριστοτέλης Μετά τα φυσικά Α 4, 985
« Εύχομαι λοιπόν στους θεούς, περαιώνοντας τους λόγους μου, να παρέχουν και σε μένα αλλά και σε σένα την αμετάπτωτη διαφύλαξη των αληθινών νοημάτων και αείποτε αυτά να εμπνέουν την Αλήθεια των Αιωνίων και να παρέχουν την μετουσίωση τελειοτέρων νοήσεων περί των Θεών, στους οποίους, ενυπάρχουν για εμάς και η αέναη εκπλήρωση των αγαθών αλλά και η επικύρωση της μεταξύ μας ομονοητικής φιλότητος. » Ιάμβλιχος Περί Μυστηρίων 294
«Πρόκλος δ’ ἐγὼ γενόμην Λύκιος γένος, ὃν Συριανὸς ἐνθάδ’ ἀμοιβὸν ἑῆς θρέψε διδασκαλίης· ξυνὸς δ’ ἀμφοτέρων ὃδε σώματα δέξατο τύμβος· αἲθε δὲ καὶ ψυχὰς χῶρος ἒεις λελάχοι.» (Εγώ υπήρξα ο Πρόκλος, Λύκιος το γένος, που ο Συριανός εδώ με ανέθρεψε διάδοχο της διδασκαλίας του· αυτός εδώ ο κοινός τάφος δέχθηκε και των δύο τα σώματα· είθε και τις ψυχές μας κοινός χώρος να τις λάβει.)…
«Μάλλον ο Ουρανός που, όπως όλες τις άλλες θεότητες μαζί με τους Θεούς, θεωρώ καλό να τον τιμώ ως τον πιο δίκαιο και να προσεύχομαι κυρίως σε αυτόν. Θα ομολογούσαμε πως είναι ο αίτιος πάντων των αγαθών για μας» Πλάτων Επινομίς 977 Οὐρανοῦ ѳυμίαμα λίβανον Οὐρανὲ παγγενέτωρ, κόσμου μέρος αἰὲν ἀτειρές, πρεσβυγένεѳλ’, ἀρχὴ πάντων πάντων τε τελευτή, κόσμε πατήρ, σφαιρηδὸν ἑλισσόμενος περὶ γαῖαν, οἶκε ѳεῶν…
«Η φιλοσοφία είναι κάθαρση και τελείωση της ανθρώπινης ζωής. Κάθαρση από την υλική αλογία και του θνητού σώματος τελείωση ως ανάκτηση της κατάλληλης ευδαιμονίας η οποία και οδηγεί στην ομοίωση με το θείο.» Ιεροκλής εις υπόμνημα στα χρυσά Έπη του Πυθαγόρα 1.1 – 2.1
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΥΜΒΟΛΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ Όλα αυτά, λοιπόν, σημαίνουν κάτι διαφορετικό· Ο μεν Μινώταυρος δηλώνει τα θηριώδη πάθη που βρίσκονται μέσα μας, ο δε μίτος κάποια διεγερμένη θεία δύναμη και ο λαβύρινθος τον στρεβλό και πολυσύνθετο χαρακτήρα τοῦ βίου. ΟΛΥΜΠΙΟΔΩΡΟΣ Ο ΝΕΟΤΕΡΟΣ (Εις Γοργ., 44. 5. 12-15)
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΜΗΡΙΣΤΟΥ ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ του Θεσσαλονικέως. ΣΤΗΝ ΙΛΙΑΔΑ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ Ευκλείδη Λιθοξόου Και σε όσα αφορούν για τις παλαιές Ομηρικές παραδόσεις για την συμπαντική αντίληψη αναφέρονται αυτά. Ο Ζεύς είναι ο λόγος (η λογική αιτία) που διέπει τα πάντα, δηλαδή η ηγεμονεύουσα αρχή του κόσμου, που είναι και η αιτία της ζωής. Γι αυτό και υπάρχει στον ουρανό μια αναλλοίωτη σταθερή…
«Σὺν Ἀθηνᾷ» Στο παρόν άρθρο μας στον ιστοχώρο της Ελληνικής Θεολογίας, θα πραγματευτούμε ένα σχετικά γνωστό θέμα, όπως εκ του ιδίου του τίτλου του διαφαίνεται, την φράση δηλαδή «Σὺν Ἀθηνᾷ καὶ σὺ χεῖρα κίνει» και τις συμπαρομαρτούσες θεολογικές προεκτάσεις της. Πολλοί θα σκεφτούν, ότι το θέμα αυτό είναι σχετικά απλοϊκό για το υψηλόνοο επίπεδο αλλά και το βαθυστόχαστο εννοιολογικό εύρος της Ελληνικής Θεολογίας. Όμως, …
[202] (d) «Μα τι τέλος πάντων», είπα, «θα μπορούσε να είναι ο Έρωτας; Μήπως θνητός;» «Σε καμιά περίπτωση.» «Τότε τί;» «Όπως και στα παραδείγματα που αναφέραμε προηγουμένως, κάτι μεταξύ θνητού και αθανάτου.» «Δηλαδή, Διοτίμα, τι;» «Δαίμων μέγας, Σωκράτη.1 Αφού βέβαια καθετί δαιμονικό βρίσκεται μεταξύ θεού και θνητού.» «Και ποια είναι», είπα εγώ, «η ιδιαίτερη ικανότητά του;» «Να διερμηνεύει και να μεταφέρει στους θεούς όσα προέρχονται…