Κι όσο για τους Έλληνες, ούτε από τους Αιθίοπες, ούτε από τους Αιγυπτίους άκουσαν τίποτα για την αστρολογία, μα πρώτος ο Ορφέας, ο υιός του Οιάγου και της Καλλιόπης, τους την δίδαξε, όχι ολοφάνερα, μήτε διαφώτισε την ανακάλυψή του, μα συγκάλυψε τη διδασκαλία του με μαγείες και μυστήρια, για να υποβοηθήσει τους σκοπούς του. Έφτιαξε μια λύρα και σύστησε οργιαστικές τελετές που σ΄αυτές έψαλλε τα…
Οι Θεοί όμως λυπήθηκαν το ανθρώπινο γένος που έχει γεννηθεί, για να υποφέρει και του έδωσαν-ως περίοδο αναπαύσεως μέσα στους κόπους του-τις Εορτές προς τιμή των ίδιων των Θεών. Μας έδωσαν τις Μούσες με τον ηγέτη τους τον Απόλλωνα, και τον Διόνυσο, με την συμμετοχή αυτών των Θεών στις γιορτές τους, οι άνθρωποι αναπαυονται και βελτιώνονται. ¨Θεοὶ δὲ οἰκτίραντες τὸ τῶν ἀνθρώπων ἐπίπονον πεφυκὸς γένος,…
Η τάξη στις κινήσεις μας ονομάζεται ρυθμός και η τάξη στην φωνή, ο συνδυασμός ψηλών και χαμηλών τόνων, λέγεται αρμονία. Ο συνδυασμός ρυθμού και αρμονίας ονομάζεται Χορός. Είπαμε ακόμη ότι οι Θεοί, απο ευσπλαχνία προς τους ανθρώπους, έδωσαν στον Απόλλωνα και τις μούσες ως συντρόφους και οδηγούς στους χορούς μας. Αν μάλιστα σκεφτούμε περισσότερο, θα θυμηθούμε ότι μας έδωσαν και ένα τρίτο, τον Διόνυσο. “Tάξει…
Όποιος δεν ανταλλάξει μέσα από την πείρα μιάς ένθεης βακχείας την πολλαπλότητα της ζωής με την ενότητα της ουσίας του Διονύσου-ενότητα που βρίσκεται, ακόμη και στο μεριστό, παντελής αδιαίρετη, ολόκληρη, αμιγής, προϋπάρχουσα-αυτός κινδυνεύει να δει την ίδια του την ζωή να ρέει, και ρέοντας να διασπάται και να χάνεται. Κι όταν λέω, να ρέει και να διασπάται, μη φανταστείτε ότι ομιλώ για νερό ή…
Όρκος Αργοναυτών (Αργοναυτικά Λιθικά στιχ.333-356) Εγώ τότε επεξέτεινα τα χέρια μου πάνω από το κύμα της πολυθόρυβης θαλάσσης και εκφώνησα τούτα τα λόγια: “Ω άρχοντες του Ωκεανού, Θεοί μακάριοι που διαβιείτε στα βάθη του πολυκύμαντου πόντου και στις αμμώδεις ακτές με τις θαλασσινές κροκάλες και της Τηθύος τα έσχατα ύδατα. Τον Νηρέα καλώ πρώτα, τον Πρεσβύτερο όλων μαζί με όλες τις πενήντα αξιέραστες…
Άρθρο του Ηλία Σταματιάδη το οποίο και πρωτοδημοσιεύθηκε στο Περιοδικό Φιλοσοφείν Ο Πλάτων ο πρώτος που περισσότερο από τον καθένα συνένωσε όλα τα μέρη της φιλοσοφίας, τα οποία έως τώρα ήσαν διαιρεμένα και σκορπισμένα σαν τα μέλη του Πενθέα, όπως είπε κάποιος, και πως έκανε τη φιλοσοφία ένα σώμα, ένα ζωντανό σύνολο. (Ευσέβιος, Ευαγγελική προπαρασκευή, Απ 1,2,2) Για την ζωή…
Όσο η προσωπική μας μελέτη στα περί Ελληνικής Θεολογίας κειμενικώς παραδεδομένα διευρύνεται κατά τοσούτον, η αξία που προβάλλεται εντός μας για τα κείμενα αυτά του Ιερέως των Δελφών Πλουτάρχου, μεγαλύνεται. Τα κείμενα του θεωρούνται, και ναι, είναι, φαινομενικώς τουλάχιστον, εύληπτα και χρηστικά και γι αυτό ίσως το λόγο πολλοί μελετητές της φιλοσοφίας τα προσπερνούν αφού προτιμούν την εξέταση των ανωτέρων, δήθεν, φιλοσοφικών πραγματειών. Γι αυτό…
Αλλά η δική μου μοίρα πάντοτε γυρίζει σαν τον τροχό του Θεού κι αλλάζει μορφή, όπως ακριβώς το φεγγάρι έχει δύο όψεις και δε μπορεί ποτέ να έχει μία μορφή, αλλά απο το σκοτάδι έρχεται πρώτα μία νέα που ομορφαίνει τα πρόσωπα και είναι πλήρης και όταν φανεί η πιο ευγενική της μορφή πάλι εξαφανίζεται κι έρχεται ξανά στο μηδέν.
Το λεγόμενο Επίγραμμα αποτελεί ένα σημαντικό ποιητικό είδος που χαρακτηρίζεται από συντομία και αναπτύχθηκε ιδιαίτερα στην αρχαία εποχή, συχνά με σκοπό τη χάραξή του σε ορισμένο μνημείο. Πιο συγκεκριμένα η Παλατινή Ανθολογία (Anthologia Palatina) αποτελεί μια συλλογή αρχαίων κυρίως αλλά και βυζαντινών ελληνικών επιγραμμάτων της περιόδου από τον 7ο αιώνα π.Χ. μέχρι το 600 μ.Χ., που βρέθηκε σε χειρόγραφο το 1606 το οποίο συντάχθηκε…
“Το φανάρι, δηλαδή, ομοιάζει με το Σώμα που περιέχει την Ψυχή. Το Φώς είναι η Ψυχή που βρίσκεται στο Σώμα, και το μέρος που έχει σύνεση και φρόνηση πρέπει να παραμένει πάντοτε ανοιχτό και διαυγές ώστε να μην κρύβεται και να μη σβήνει Ποτέ” Πλούταρχος, Αίτια Ρωμαικά 282 Β